top of page
  • K Yaiying

ชีวิตเวทเวทร้านอาหารในอเมริกา ตอนที่4 ลูกอีช่างขอ

สวัสดีค่ะ ชีวิต เวทเวท เรื่องสั้นหรรษาของสาวเสริฟบ้าอำนาจในร้านอาหารที่อเมริกาได้ก้าวเข้ามาในตอนที่สี่แล้ว ขอขอบคุณที่เข้ามาติดตามเรื่อยๆนะคะ

ก่อนอื่น เรื่องชีวิต เวท เวท ที่วุ้ดดี้เขียน ไม่ได้มีความหมายเชิงลบ กับงานบริการหรือเขียนขึ้นมาให้รู้สึกหดหู่ใจ หรือบ่นอะไรกับชะตาชีวิตทั้งนั้น เป้าหมายของการเขียนเนื้อหานี้ขึ้นมาเพื่อความบันเทิงและรอยยิ้มเสียงหัวเราะค่ะ

กรี้ดวันนี้อีต๋องเพื่อนร่วมงานที่รักทำเฉาก้วย ทับทิมกรอบ ให้พนักงานกินกันตามคำร้องขอกันมานาน กลิ่นกระทิหอมยั่วยวนใจ ทับทิมกรอบดูชมพู้ชมพูน่ารับทานยิ่ง อดใจไม่ไหว ขอตักก่อนละนะคะ อารมณ์ดีสุดๆ

แต่ไม่ทันเข้าปากดีก็นึกขึ้นได้ว่างานบริการ เป็นงานที่ต้องใช้ความอดทนเป็นอย่างมากและอาศัยใจรักเป็นทุนเดิม ก็จะสามารถทำงานนี้ได้อย่างมีคุณภาพ เอะมันเกี่ยวอะไรกัน อ่อ มีโต้ะคุณลูกค้านั่งรออาหารอยู่

และมีผัดขี้เมาเสร็จพร้อมเสริฟอยู่หน้าสเตชั่นของเหล่าเวทๆ วุ้ดดี้ก็ต้องละจากทับทิมกรอบ ไปหยิบผัดขี้เมาออกไปเสริฟคุณฝรั่งผมทองสองจานด้วยหน้ารื่นอารมณ์ดีสุด พอถึงโต้ะลูกค้า ก็ทักทายไปอย่างตอๆ ว่า

วุ้ดดี้ : ผัดขี้เมาร้อนๆมาแล้วค่า ทานให้อร่อยนะคะคุณ

กำลังเดินจากไป เพื่อไปกินขนมต่อหลังร้านอารมณ์ดีๆ ก็ได้ยินเสียงจากคุณลูกค้าคนสวยตาฟ้า เอ็กกิสมี เอกคิ้วมีเสียงสูงๆ

ลูกค้า:เธอฉันขอ ฮอตซอส หรือ ซอสพริกหน่อยสิจ้ะ ชอบเผ็ดๆ (พร้อมยิ้มสวย)

วุ้ดดี้ : ได้ค่า และเดินไปหลังครัวและหยิบฮอตซอสให้ลูกค้า ยิ้มหวานๆ แบบสวยๆ

…ได้แล้วค่า ทานให้อร่อยนะคะ วุ้ดดี้กำลังจะเดินกลับไปกินขนมต่อได้ละ ก็พลันได้ยินเสียงน้องสาว อีกรอบจาก

ลูกค้าโต้ะเดียวกันแหละ แต่เป็นอีกนางหนึ่งเสียงสูงอีกรอบเหมือนเดจาวู : เอ้กคิ้วมีเท้ออออ เธอฉันขอด้วยสิ เห็นเพื่อนฉันได้ ฉันเลยอยากได้บ้าง

วุ้ดดี้ : หน้าชักไปละ ผสมกับยิ้มสะแหยะแบบแห้ง ๆ ตอบด้วยเสียงเย็นๆ ได้สิค่ะ และเดินกลับไปหลังครัวใหม่อีกรอบ ตาก็มองทับทิมกรอบพร้อมให้สัญญาณกับมันว่าจะกลับมาน้าาาา เสร็จไปคว้าฮอตซอสมาเต็มถ้วย รีบเดินออกไปถวายให้นางซดฮอตฮอตอย่างหาที่แซบมิได้

คะวุ้ดดี้ได้ที จะได้กลับไปกินขนมหลังครัวซะที่ คราวนี้ อีโต้ะข้างๆ เรียก

เท้ออออ ฉันขอซ่อมหน่อย ใช้ตะเกียบกินไม่เป็น

แว่วอีกที่ เท้ออออ ขอเช็คบิน

เธอขอกระดาษทิชชู

เท้อออออ ฉันพร้อมสั่งอาหาร

เท้ออออ อาหารฉันอยู่ไหน สั่งไปนานละ

เท้อออ เอาบัตรเครดิตการ์ดฉันไปรูด ฉันจะรีบไป

วุ้ดดี้มีลูกค้าเข้า ไปรับลูกค้า เร็ว

วุ้ดดี้โทรศัพท์ดังรับโทรศัพท์หน่อย

เท้อออ ขอฮอตซอสเพิ่ม

เท้อ ตังทอนฉันละ

เธออออออออออ

อีดอก ร้านยุ่ง ลูกค้าแห่กันขึ้นมากินอย่างกับโรงเจ กรี้ด วิ่งเสริฟค่ะ หน้าแหกมาก ต่างคนต่างเเย่งกันขอนู่นขอนี่กันใหญ่ พวกเราเหล่าเวทๆ ก็ต้องเตรียมการบริการให้พร้อมทุกสถานการค่ะ เพื่อนร่วมงานแต่ละคนไม่ได้คุยกัน มองหน้าและรู้ใจว่าเวลายุ่ง ตัวใครตัวมันค่า

ว่าแล้ว ทับทิมกรอบกูก็ละลาย ทิ้งไว้เป็นม่ายอยู่หลังครัว ไม่สามารถทำได้ตามที่สัญญาเอาไว้

นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า ควรรีบกินจะดีที่สุด อิอิ อย่าปล่อยไว้ให้เย็น หรือบูดเน่าค่า

เรื่องสั้นตอนใหม่จะตามมาเรื่อยๆ สวัสดีคะ

ตุ๊ตต่างแดน

TRAVEL
bottom of page