บล็อคนี้ต่อจากบทความที่ผ่านมา วุ้ดดี้กับจ้อตเที่ยวเมืองนิวออลีนส์กันและจบด้วย บาร์ฮอปปิ้ง หรือวิ่งไปมา ตามบาร์นู้นออกบาร์นี้ไปตามเสียงเพลงและคน จำความว่าได้วิ่งเข้าบาร์หลังสุดเพราะมีผู้ชายมาเต้นถอดเสื้อหน้าบาร์คะ เลยไปเข้าซื้อเหล้า เต้นยั่วใกล้ๆจนผู้ชายหนีไปละ ไม่เป็นไร กินๆและเต้นไปไม่สนใจใครทั้งนั้น
พี่หมีมาเต้นยั่ว
ตื่นมาวันพฤหัสบดีที่เท่าไรเอ่ย ทำไมปวดกระบาลอย่างนี้ ค่ะเมาค้างคะ หิวน้ำ ปากแห้ง เหล้าที่ O' Brian หรือ ที่บาร์ OZ นะจำไม่ได้ แต่กินไปหลายที่หลายแก้ว โอ้ย ยิ่งคิดยิ่งปวดหัว สำรวจตัว ดีๆ ไม่น่าจะมีการเสียเอกราช ใดๆ ประตูหลังปิดสนิท (หรือเปล่า) โอเค ค่ะ เข้าเรื่องละ หิว หิว หิวค่า
วันนี้ต้องหาร้านกินอาหารเช้าเเบบคนใต้ เพราะเมืองนิวออลีนส์มันขึ้นชื่นเรื่องอาหารที่มีรสจัดจ้าน และเต็มไปด้วยอาหารทะเลอันเป็นเอกลักษณ์ จนวุ้ดดี้กับจ้อตหาร้านได้ชื่อว่า The Ruby Slipper Cafe ว่าเเล้วก็รี่เดินไปที่ร้าน โอ้เเม่เจ้าคนเยอะมาก ต้องรอถึง 45 นาทีถึงจะมีที่นั่ง โอสหนุ่มผิวหมึกเลยขอชื่อและเบอร์โทรศัพท์ไว้ จากนั้นก็เข้า Yelp เพื่อเช็คเวลา และคิวว่ามีคนข้างหน้าเรากี่คน รอประมาณกี่นาที หากได้โต้ะแล้ว ก็จะส่งข้อความมาบอก โห สุดยอดแห่งนวัตกรรม
จึงขอเวลาเดินเล่นแถวๆ ถนน Canal ไปเพื่อเป็นการไม่เสียเวลา
รูปร่างของ Yelp หากใครมีโอกาสไปกิน ควรเข้า Yelp และใส่ชื่อจองโต๊ะไว้ล่วงหน้า จะประหยัดเวลามาก
บรรยากาศถนน Canal ถนน Canal เเต่เดิมจะขุดเป็นคลองเชื่อมกับแม่น้ำมิซซิซิปปี้ ทะเลสาป Pontchartrain แต่ก็ไม่ได้ขุดเสียทีจนมีรถม้าวิ่ง มีร้านค้าตั้งเรียงราย สุดท้ายก็เก็บไว้เป็นถนน สร้างรถรางเสียเลย เชื่อมต่อเข้าไปในตัวเมืองนิวออลีนส์ ตอนนี้เป็นที่ตั้งของโรงละคร แหล่งช็อปปิ้ง โรงแรม และเป็นสายหลักของขบวนพาเลซ มาดิกราด ในทุกๆปี วุ้ดดี้พลาดจ้ะปีนี้ ว่าจะไปดูพาเลซนี้หลายปีก็ยังไม่มีโอกาส
หลังจากเดินเล่นซักพัก ก็ได้รับข้อความจากร้านให้ไปเช็คอินกับโฮส วุ้ดดี้กับจ๊อตเลยวิ่งกรูไปที่ร้านด้วยความหิวโหย
หน้าตาของอาหารเช้า กาเเฟดำ รูปขวามือชื่อ Peace maker และ ซ้ายมือคือ Pancake ธรรมด้าธรรมดา จ๊อตสั่งเพราะน่าจะถูกสุดไม่ก็กลัวขี้แตก
ทางซ้ายมือเป็นไก่ทอด St. Charles บน Butter milk biscuitราดด้วยน้ำ Tasso เก๋ๆ มีไข่ลวก(Poached egg) เเบบตานีไว้บนจุดสุดยอด ทางขวามือ คือ หมู Cochon เป็นหมูตุ๋นกลิ่นเเอ้ปเปิลฉีกเนื้อยุ่ยๆวางบนบิสกิสเหมือนชิ้นข้างๆ และมีไข่ลวกวางบนสุด ราดด้วยน้ำซอส hollandaise ไฮโซมาก ร้านนี้ดังเครื่องดื่ม Bloody Marry ฝรั่งทุกคนสั่งกันหมด ใครเป็นสาวกน้ำมะเขือเทศ เชิญคะ
ใครมานิวออลีนส์หากไม่รู้จะทานอะไร แนะนำร้านนี้เลยค่า The Ruby Slipper Cafe รอกันนานนิดแต่ไม่ผิดหวังจ้า
ร้าน Jimmy J's Cafe ก็น่าลอง มีคนต่อแถวยาวมาก เช่นกัน
หลังจากเติมพลังก่อนกลับชิคาโก้ ก็ขอนั่งรถรางซักหน่อยเพื่อที่จะไป Gardent distric อันมีหลุมฝังศพที่หลอน และบ้านเก่าๆ สไตล์โคโลเนียลให้ดู ว่าแล้วก็ซื้อตั๋วรถรางในราคา 1.5 หรือใครคิดว่าจะต้องใช้รถรางทั้งวันก็สามารถซื้อรายวันได้ไม่อั้นในราคา 3$ คะ ซื้อได้บนรถเลยคนขับใจดีมาก
รถรางมาเเว้ว รีบวิ่งๆๆ
ในที่สุดก็ได้ขึ้นรถรางสาย St Charles. อันเก่าเเก่ที่ให้การบริการมานานกว่า 150 ปีอันเป็นเสนห์ของเมือง นิวออลีนส์เลยก็ว่าได้
กระดี้กระด้ามาก รถรางวิ่งเเบบถึงก็ช่างไม่ถึงก็ช่าง ทำให้เวลาเที่ยวลดน้อยลงไปอีก เพราะต้องรีบไปสนามบินกลับชิคาโก้ตอนสี่โมง มีเวลาเที่ยวไม่ถึงสองชั่วโมงดี เเอบกังวลเล็กน้อยแต่ก็ไม่อั้นจ้า
พอรถรางถึงถนน Washington ก็ลงไปอย่างงงๆ เดินตามคนไปคะ คนเดินเยอะก็ตามไป จนสุดท้ายก็ถึง Gardent distric ของจริง
เจอป้ายแล้วค่า อีจ้อตเร่งแล้วค่ะ กลัวไม่ทันเวลา
ผ่านบ้านท่านเมเยอร์ของเมือง ท่าน ไอเเซค ขอซักรูป รูปเดียวจริงๆ
จากนั้นเข้าไป Lafayette Cemetery No. 1 ก่อตั้งขึ้นเมื่อปี 1833 แต่เดิมอยู่ในเมืองLafayette แต่ก็มาผนวกรวมกับเมืองนิวออลีนส์คะ สุสานอันเด็มไปด้วยประวัติความเป็นมา สุสานจะสร้างสูงๆเพราะเมื่อก่อนน้ำท่วมบ่อยจนโลงศพอาจจะลอยมาได้
สุสานนี้เป็นมีความหลอนเพราะเมืองนิวออลีนส์เคยเกิดโรคระบาดจากไข้เหลืองจนมีคนล้มตายไปราวๆ 8,000 คนในเวลาเดียวกันก็นำศพมากองๆรวมกันในบริเวณนี้
ขึ้นทะเบียนเป็นโบราณสถานของสหรัฐอเมริกาด้วย
บางอันก็ดูสวย บางอันก็ถูกทอดทิ้งแทบจะพังเลยก็มี
อันนี้เป็นคอนโดเลย
อันนี้ใช้หินอ่อนประดับ
ใครมาอย่าพลาดเยี่ยมหลุมศพเจ้าแม่วูดู ชื่อ Marie Laveau มีความเชื่อว่าถ้าขอพรอะไรให้เอาดินสอเขียนเครื่องหมายกากบาทไว้คะ ของนางแรงอยู่เห็นได้จากรอยกากบาท เห็นอย่างงี้น่าจะขออะไรได้หมด ขอตังล้านนึงได้ไหมคะ
จากนั้นรีบ วิ่งกลับ เดินผ่านบ้านน่ารักดีเลยขอฝากภาพมาให้ชมกันซักภาพ
เฮ้อ ยังไม่ทันจะฟิน เราก็หมดเวลาแล้ว รีบวิ่งกลับสนามบิน สัญญากับตัวเองเลยว่าต้องกลับไปเก็บทุกรายละเอียดของนิวออลีนส์อีกหนแน่ๆ
ตั้งแต่วันมาจนจะกลับ ก็เรียกหา Shrimp Po Boy หรือเเซนวิซกุ้งสไตล์นิวออลีนส์จนได้เรื่องคะ กุ้งอร่อยมากรสชาติจัดจ้าน เผ็ดร้อน แถมซอส ข้างล่างใส่อะไรบ้างไม่รู้แต่รู้ว่าอร่อยมาก ราคา 14$ ในสนามบิน กูยอมคะ เพราะมาถึงถิ่นต้นกำเนิด โพ บอย แล้วไม่ได้กิน ถือว่าไม่ถึงที่ ยังมีหลายร้าน หลายที่ที่ต้องมาสัมผัส มากิน ทัวร์จระเข้ก็ไม่ได้ไป ทัวร์วูดู บ้านผีสิงก็ไม่ได้ไป ฮึ สงสัยต้องจัดอีกทริปคะ
สำหรับวันนี้ พาเที่ยวนี้ก่อนนะจ้ะ ขอบคุณที่เข้ากันมาเที่ยวนิวออลีนส์ด้วยกัน
เที่ยวต่างเเดน
