สวัสดีค่ะ บทความชีวิตเวทเวท ของเหล่าสาวเสิร์ฟในร้านอาหารที่อเมริกา ก้าวเข้ามาถึงตอนที่ 6 แล้ว ขอขอบคุณเพื่อนๆ ที่ให้กำลังใจเข้ามาอ่าน และ ผลักดันให้ความฝันของวุ้ดดี้ที่อยากเป็นนักเขียนให้เริ่มขยับขึ้นมาใกล้ๆขึ้นความจริงนะคะ
วันนี้ร้านทอดไก่ ค่า หอมน่ากินจังเลย เป็นไก่ทอด หมัก ขิง หมักกระเทียมพริกไทย กรอบนอกนุ่มใน กินกับน้ำจิ้มแม่พรอยแล้ว เเซบเวอร์ รอให้ปิดร้านเสร็จจะกลับมาจัดการน้องไก่จ๋าให้ไม่เหลือซาก
หลังจากละจากไก่เสร็จ ก็ระลึกได้ว่า สิ่งสำคัญขั้นแรกที่สาวเสิร์ฟบ้าอำนาจอย่างเรา ต้องอธิบายเมนูอาหาร ส่วนผสม ใส่อะไร ไม่ใส่อะไร บ้าง หรือบางครั้งต้องรู้เเหล่งที่มาของเหล่าส่วนประกอบ เนื้อสัตว์ว่าจากประเทศไหน เมืองไหน หรือจำนวนเเคลลอลี่เท่าไร คนเสิร์ฟก็ไม่ต่างอะไรกับคนขาย ที่ต้องพูดพร่ำ ไปต่างๆนาๆ ว่าของที่จะขายมีคุณสมบัติอย่างไรบ้าง บางทีไม่รู้ก็ไม่ตอบ ไม่รู้ก็มั่ว ก็มี เหล่าพนักงานเสิร์ฟต้องจำให้ได้ว่าเมนูของร้านขายอะไรบ้าง ซึ่งวุ้ดดี้จำได้ดีมาก (อวยตัวเองไว้ก่อนเพราะตอบไม่เคยถูก จำไม่ค่อยได้) ส่วนคุณลูกค้า ต้องการอะไร ถามอะไรและต้องตอบอะไร หากไม่มั่นใจเราต้องวิ่งกลับไปหาคำตอบมาให้ได้ ไม่งั้น มันจะไม่กิน หรือไม่งั้น มันก็จะทำให้หน้าตาพนักงานเสิร์ฟอย่างเราๆดูไม่ใช่มืออาชีพ และไม่มีความพร้อม อาจจะทำให้ลูกค้าอารมณ์เสียได้ ซึ่ง วุ้ดดีเคยโดนลูกค้าไล่เอาคนเสิร์ฟคนใหม่ให้เคืองไปเเล้ว ก็มี
สิ่งที่ลูกค้ามักจะไม่เชื่อใจเราที่เจอบ่อยสุดจากพี่แขกที่ไม่เคยเชื่อเราเลยว่า อาหารเจ ที่เราทำออกมานั้นจะมีเนื้อหรือไม่ เพราะเหล่าพวกพี่ๆจะเน้น เราหลายๆรอบว่า อาหารที่สั่งไม่มีเนื้อนะคะ เชื่อสั่งผัดผักเต้าหู้ ซึ่งในเมนูไม่มีเมนูอยู่แล้ว พี่แขกมันจะชอบย้ำนัก ย้ำหนาว่า ไม่เอาเนื้อ หากวันไหน วุ้ดดี้อารมณ์ไม่ดีขึ้นมาเพราะถูกหวยแดก ก็อาจจะไม่สบอารมณ์ได้คะ
เช่น สั่งผัดขี้เมา ร้านวุ้ดดี้จะมาพร้อมกับกุ้งไก่ นางจะสั่งยืดยาว ราวกับหลายๆจานค่ะ ว่า ไม่เอากุ้ง ไม่เอาไก่ ไม่เอาเนื้ออะไร เอาแค่ผัก ย้ำไม่เอาเนื้อนะ นี่ๆมีน้ำปลาไหม ถ้ามีไม่เอานะคะ อ่อ อย่าลืม ขอเผ็ดมากๆ ความเผ็ดเธอให้กี่ขั้น นับหนึ่งถึงสิบ มีกี่ขั้น ตอบมา ถ้าเผ็ดไปกินไม่ได้คืน
แต่วันนี้โชคดีที่ลูกค้าแขก เป็นแขกที่กินเนื้อสัตว์ได้ ไม่เลือกกินแต่ผัก หรือกินเจ กินมังให้เราคอยระวังน้ำปลา หรือเนื้อโค ให้เคืองใจ
แต่ความโชคดีก็มักจะมากับความโชคร้ายเสมอ ครอบครัวแขกครอบครัวนี้มาทานอาหารที่ร้านของวุ้ดดี้ ซึ่งดูเหมือนจะไม่เยอะแต่เยอะมาก ประเด็นหลักๆที่เจอคือลูกค้าแพ้ไก่มาก เนื้อไก่ ถ้ากินแล้วจะตายทันที เพราะเป็นโรคเเพ้ที่สุดเท่าที่วุ้ดดี้แทบจะเเพ้และลาออกจากการเป็นเด็กเสิร์พทันที
คือชั้นกินไข่ได้ แต่กินไก่ไม่ได้เลย แล้ว อาหารที่เตรียม ต้องไม่มีอะไรโดนไก่เลย เช่นมีด เขียง กะทะ ตะหลิว ช้อน จาน เธอบอกในครัวได้ไหม จะสั่ง บิบิบับ กุ้ง ( korean veggies bibimbab) ย้ำ ห้ามมีไก่มาโดนกุ้งเด็ดขาด โดนนิดโดนหน่อยต้องเรียกรถพยาบาลเลยนะ ฉันซีเรียสมาก คุยย้ำๆเรื่องไม่ให้อะไรโดนไก่เนี่ย ยาวมาก พี่เเขกเริ่มสาทะยายการทำอาหารอย่างไรไม่ให้โดนไก่เลย ล้างเขียง มีด ตะหลิวกระทะ ผัก ซอส อย่างเราไม่ให้โดนไก่ ถุงมือต้องเปลี่ยนหมด ย้ำ การผลิต บิบิบับ กุ้ง ในครั้งนี้ ห้ามมีอะไรเป็นเพื่อนกับไก่เด็ดขาด ย้ำ อีกรอบ ย้ำ อีกรอบ ย้ำ ย้ำ ย้ำ ห้ามมีไก่ ย้ำห้ามมีไก่มาโดนนะ
ใครช่วยไล่ไก่ หรือ ไล่เเขก ให้กูหน่อย หรือช่วยไล่ กูไปจากตรงนี้ที ย้ำ ไล่กูไปหน่อย
เจองี้มาวุ้ดดี้เริ่มเเพ้แขกละ เตรียมจะชนะเลิสซักหน่อย โต้ะเเพ้ไก่นี่เครียสมาก เรารับออเดอร์มาก็เครียสไปจดไป เพราะกลัวอะไรจะโดนไก่ เป็นอะไรไปแล้ว เราจะซวยเพราะไก่ ห่าราก ทำไมต้องมีไก่มาในโลกใบนี้ ทำไมไก่ ต้องทำให้คนเเพ้ ทำไมไก่ใจร้าย
ตอนวุ้ดดี้ทำใจดีๆ เดินไปคีย์ออเดอร์ที่คอม ซึ่งพี่แขก ก็ตามมาที่คอมค่า มาดูว่าเรากดออเดอร์ ถูกไหม ไม่มีไก่ แน่ๆใช่ไหม พีคมากๆ
นอกจากคุยกันนานมากเรื่องไม่มีไก่ในออเดอร์มึง มึงยังเดินมาย้ำตอนกูจะคีย์ออเดอร์เข้าครัวอีก ไว้ใจกูหน่อยคะ
คะวุ้ดดี้ได้แต่ยิ้มสวย แล้วบอกว่า "ขอรับรองว่าออเดอร์ของคุณไม่มีไก่ แน่ๆ คะ รับรอง"
พี่แขกหน้ากังกลใจ และเดินกลับไปนั่งที่โต้ะ เหมือนเสี่ยงว่า จะอยู่หรือจะรอด จากการมากินข้าวร้านนี้
ส่วนวุ้ดดี้ เริ่มจะไม่รอด แอบกังวลมาก เพราะกลัวนางกินๆ ข้าวแล้วตายไป ใครจะรับผิดชอบ
วุ้ดดี้เข้าครัวเลยค่ะ ไปบอกคนทำว่า ห้ามเอาอะไรมาโดนไก่เด็ดขาด กับออเดอร์ บิบิบับ นี้ ใครเอาไก่มาโดน คนกินตาย
ทั้งในครัวหัวเราะลั่น นึกว่า โกหก ปล่อย มุก
กูเอาจริง มึงล้างทุกอย่างเลยนะคะ ห้ามมีไก่เด็ดขาด ภาวะฉุกเฉิน วาระเเห่งชาติ จะอยู่จะรอด อยู่ที่ไก่นะ
หลังจากทนฟังคนครัว บ่นๆ เหตุการณ์ไก่ อาหารจานนี้ก็ออกมาเสิรฟ สีหน้าพี่แขกแอบกังวลเล็กน้อย และฝืนกินไป
วุ้ดดี้เดินเข้าไปเช็คหลายรอบ เตรียมจะโทรหา 911 ละ แต่ท้ายสุด พี่แขกก็สบายดีค่า กินหมดเกลี้ยง นั่งคุย หัวเราะคิกคัก มีความสุขกับบิบิบับกุ้งไม่เอาไก่แน่ๆ อย่างเอร็ดอร่อยค่า
ฮึ ไก่ บอกแล้วใช่ไหม ว่าอย่ามายุ่งวุ่นวาย ไก่ก็อยู่ส่วนไก่นะ
วุ้ดดีเดินเข้าไปคุยอีกรอบ ท่าทางครอบครัวนี้ดูมีความสุขดีและขอบคุณเราหนักๆ หลายครั้งจนเรารู้สึกเเย่ที่เเอบรำคาญ และมองเขาผิดๆ หงุดหงิดอยู่นานเพราะกว่าจะรับออเดอร์ที่ส่ังมาได้นานมาก และมีข้อห้าม ข้อสงสัยที่พาลให้เรารู้สึกว่าทำไมมึงกินยากอย่างงี้
บางทีเราอาจจะมองปัญหาของเขาเป็นเรื่องเล็กๆ ไม่น่าสนใจ แต่สำหรับคนที่ต้องเผชิญกับความเจ็บปวด กินอะไรไม่ได้เพราะเเพ้ เป็นส่ิงที่ทรมาน และน่าเห็นใจเป็นอย่างยิ่ง
คืนนั้น หลังจากปิดร้านเสร็จ ก็ชักไม่อยากกินไก่ทอดไปอีกนาน รู้สึกไม่ชอบไก่ รู้สึกไก่กินแล้วไม่มีประโยชน์ค่ะ
นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า จงเอาชนะไก่ให้ได้ ห้ามเเพ้ไก่
