สวัสดีค่า เพื่อนๆผู้อ่านที่รัก ชีวิตเวท เวท ได้ก้าวเข้ามาถึงตอนที่ 10 แล้ว วุ้ดดี้ไม่น่าเชื่อว่าจะมีความอดทนเขียนมาได้สิบตอนแล้ว ต้องขออภัยหากตอนแรกๆ บทความเป็นแนวมองชีวิตของบริกรเสิร์ฟในแง่ลบๆ ฮาๆ จนเพื่อนๆผู้อ่านอาจมองว่า อเมริกาดูโหดร้าย เอาจริงแล้วคนอเมริกันมีนิสัยที่ดี มีมารยาทจน เราอดรักพวกเขาเสียไม่ได้
วุ้ดดี้ทำงานร้านอาหารมา 7 ปีละคะ คนที่เข้ามาในชีวิตเข้ามาเสิร์ฟอาจเป็นล้านคนคะ อันนี้ไม่นับผู้ชายที่เข้ามาในชีวิตให้เพื่อนๆเลิกคบ เอาจริงๆแล้ว 80%ของลูกค้าเป็นคนดีมาก เพราะคนอเมริกันส่วนใหญ่มองอาชีพบริการเป็นอาชีพที่มีเกียรติและศักดิ์ศรีพอๆกับอาชีพอื่นเลยก็ว่าได้
ลูกค้าอเมริกันในร้านที่วุ้ดดี้ทำงาน เวลาเข้ามาทานอาหารจะทักทายเราเหมือนเพื่อน ถามไถ่เราซะเหมือนรู้จักกันมานาน หากเรามีรอยยิ้ม และใจเย็นในการเข้าไปช่วยเหลือ ให้บริการ ตอบคำถาม ลูกค้าอเมริกันจะรู้สึกขอบคุณเราอย่างจริงจัง และให้เกียรติการบริการของเรามากๆ พอมานั่งคิดเล่นๆไม่ว่าจะหยิบจะยื่นของที่เขาขอไปให้ หรือแค่ไปรับออเดอร์ พูดคุย ตอบคำถามง่ายๆ ความรู้สึกดีๆก็เกิดขึ้นอย่างง่ายดาย และพวกเขาจะขอบคุณเราในทุกๆครั้ง วุ้ดดี้แค่เข้าไปที่โต้ะ เติมน้ำ เก็บจานที่ทานหมด หรือ ถามว่าทุกอย่างเป็นอย่างไรบ้าง เอาอะไรเพิ่มไหม เขาจะตอบกลับมาด้วยความสุภาพแทบทุกครั้ง จนเราเขินโดยเฉพาะหนุ่มกำยำล่ำบึก บางครั้งความสุภาพเเละเป็นกันเองของลูกค้าก็ทำให้เราแอบคิดเข้าข้างตัวเองจนฟินไปหลายครั้งก็มีคะ มีบางครั้งคุณลูกค้าน่ารักๆ เหล่านี้จะสึกผิดหรือเกรงใจไปเสียแทบทุกครั้งที่เรียกเรา ขอโทษแล้วขอโทษอีก ขอบคุณแล้วขอบคุณอีกจนวุ้ดดี้เองรู้สึกเกรงใจ
ถ้าจะให้น่ารักมีลูกค้าที่เป็นลุงแลนลี่กับป้าแมรี่ ชอบมาทานอาหารที่ร้าน เวลาเจอแกจะกอดจับมือยิ้มเเย้ม ดูดีใจที่ได้เจอเรามาก ถ้าไม่ยุ่งเขาจะขอนั่งตรงแถวๆบาร์เพราะมีโทรทัศน์ แกจะนั่งดูกีฬา ดูฟุตบอลกันกับป้า จู๋จี๋กันน่ารัก หากพวกเราสาวเสิร์ฟเดินเข้าไปช่วยเหลืออะไรละก็ลุงกับป้าจะยิ้มหวาน ขอบคุณ ชวนคุย ถามถึงสารทุกข์สุขดิบ คุยกันนานจนเป็นเหมือนญาติผู้ใหญ่เลย มีวันนึง egg roll เย็น หรือ ทำก๋วยเตี๋ยวออกมาเผ็ดไป แกจะแอบเกรงใจมากบอกพวกเราเหล่าเวทเวทอย่างน่ารักๆ ไม่เคยโกรธหรือเหวี่ยงอะไรให้เราเคืองให้แก้ไขอาหารให้หน่อย พอจะไปก็กอดลา บอกให้รักษาตัว แถมให้เงินทิปไว้บานแบะ คือเวลาคนดีๆมาทานอาหารแล้วเรา รู้สึกดีมากตามมานะคะ
อีกท่านนึงน่ารักๆ เป็นคุณป้าผมทอง ชอบกินซูชิผัก นางชอบมานั่งกินคนเดียว ชวนเราคุยจนนางรักร้านที่วุ้ดดี้ทำงานมาก นางชวนสามีและลูกๆมากินตลอดตั้งแต่ร้านเปิดใหม่ๆ จนทุกวันนี้ร้านแอบยุ่ง นางก็มา นางจะสอนลูกให้คุยดีๆกับเหล่าเวทๆ ให้ขอบคุณทุกครั้งที่ใครก็ตามเอาอาหารมาเสิร์ฟให้ที่โต้ะ นางไม่ยุ่ง ไม่วุ่นวาย ทุกครั้งที่เข้าไปช่วยเหลือ เทคออเดอร์ นางจะขอบคุณทุกครั้งอย่างจริงใจ กวนมากสุดคือขอไวน์อีกแก้วเท่านั้นเอง ก่อนลาจากก็จะมอบทิปหนักๆไว้จนเราแอบเกรงใจเลยคะ
อีกคู่ นึง เป็นคู่รักรุ่นดึก แต่ยังดูไม่แก่นัก เพิ่งมาเดด มาจีบกันใหม่ๆ จนตอนนี้จะแต่งงานกันแล้วค่ะ เขาจะเรียกหาแต่วุ้ดดี้ค่ะ จนเพื่อนๆ เวทเวทแอบบ่นว่า วุ้ดดี้ไม่อยู่ก็ไม่ต้องกิน เพราะเขาจะแอบดูเยอะ มีความดูน่าเยอะจนเหล่าเวทๆเพื่อนร่วมงานไม่อยากเข้าไปช่วย ก็มีแต่ วุ้ดดี้ที่เข้าไปคะ ตอนแรกก็ไม่ค่อยชอบเพราะเขาดูเยอะ ดูเรื่องมาก แต่เอาเข้าจริง ไม่มีอะไรเล้ย กินง่ายๆ ชอบชวนคุย คุยเรื่องสุขภาพ ถามเรื่องเที่ยว เรื่องออกกำลังกาย เรื่องอาหารกูเทนฟรี จนตอนนี้เเลกเฟสบุค กดไลน์ ตามไอจีกันไปเลยคะ ที่สำคัญให้ทิปมาซะเอาไปเที่ยวนิวยอร์กได้สองวัน
เอาเข้าจริงเวลาเราเอาพลังบวกเข้ามาทำงาน เราจะเจอแต่คนดีๆ หากวันไหนแอบด่า แอบบ่นขึ้นมาละก็ เรื่องลบๆซวย ๆคนป่วยๆ ก็มักจะกรูเข้ามาเป็นปลวกที่แทะไม้ฝาเชอร่าให้เราผุพังได้ก็มี วุ้ดดี้จึงพยามมองแต่ความดี ข้อดีๆของคนอเมริกันไว้มากๆ ทุกอย่างมีหลายแง่ หลายมุม ไม่ว่าจะไปที่ไหน เราก็จะต้องเจอคนหลายประเภท เป็นธรรมดา ขึ้นอยู่ว่าเราจะเก็บเอามันมาใส่ใจให้หนักไหม
เอาเข้าจริง คนอเมริกันดีๆ มีอยู่มาก จนเราอดเคารพความสุภาพ เรียบร้อย มีน้ำใจ และความมีระเบียบวินัย เคารพสิทธิของกันและกัน และมีความซื่อสัตย์อยู่มากไม่โกง ไม่ตุกติก (เจอพวกขี้โกงก็มี) ไม่ก้าวก่ายกันของคนที่นี่จนเราแอบหลงรักความน่ารักของพวกเขาจนถอนตัวไม่ติดค่า
พอคิดเท่านี้ ก็ให้อภัยฝั่งคนไม่ดีค่ะ เพราะคนดีๆ เอาความดีมากลบล้างให้เราไม่เหนื่อและท้อกับงานบริการ มีแรงที่จะลุกสู้งานที่หนัก เดินเสิร์ฟ ยืนทั้งวันได้อย่างมีความสุขค่ะ
